Program teoretyczny głoszony przez artystę jest zawsze na tyle elastyczną ramą, że może pomieścić zupełnie różne treści artystyczne. Toteż słynną tezę „forma wynika z funkcji”) inaczej rozumiał Suliivan, a inne zgoła znaczenie przypisywali późniejsi teoretycy, którzy na początku XX wieku widzieli w niej naczelną zasadę twórczości architektonicznej).Na gruncie europejskim najbardziej znanym budynkiem L. Sullivana był niewątpliwie „Carson, Pirie, Scott Storę”. W jakim stopniu oddziałał on na rozwój architektury europejskiej — to zagadnienie, na które byłoby bardzo trudno odpowiedzieć.
