Współcześni teoretycy, charakteryzując architekturę barokową, wymieniają zasadniczo te same co Wolfflin cechy, jakkolwiek przypisują Im zgoła inną wartość. Sformułowaniom Wolfflina: „iluzja”, „złudzenie optyczne” czy „nieuchwytność” odpowiada: „fałsz”, „fikcja”, „dziwaczność”). Podstawą ocen są Jednak niewątpliwie te same zjawiska.Teza o artystycznym walorze konstrukcji, będąc obecnie podstawą „konstruktywizmu”, już uprzednio występowała w różnych kierunkach teorii sztuki, także i tych, które ujmowały dzieje sztuki jako proces autonomicznie zachodzących zmian „sposobów widzenia”.
