W każdym razie teoretycy architektury współczesnej, wymieniając tę cechę jako bardzo pożądaną, nie wskazują przy tym baroku za wzór). Według Wolfflina jedną z istotnych cech baroku jest „masywność” ). Masywność niewiele ma wspólnego z wrażeniem unoszenia się form. Z punktu widzenia dzisiejszych wymagań brak więc pracom Wolfflina metodycznej ścisłości. Terminy są niejednoznaczne, a nie dość precyzyjnie przeprowadzone klasyfikacje kryją w sobie źródła licznych nieporozumień. Jednocześnie, dzięki barwnemu, metaforycznemu Językowi, prace te bardzo silnie działają na wyobraźnię, wywołują wyrazisty i pełny obraz tego, co Wolfflin uważał za barok.
