Pozytywna ocena antyku jest chyba u Schopenhauera związana z właściwym jego epoce kultem klasycyzmu. W porównaniu z gotykiem architektura antyczna jest rzeczywiście cięzsza i bardziej zrównoważona, co Schopenhauer niewątpliwie trafnie spostrzega. Wrażenie rowno trwałości budowli wywołane jest przejrzystym schematem konstrukcji, układem elementów pionowych i poziomych — słupów i belek. Wrażenie to spotęgowane jest ogólnym charakterem proporcji i współgrającą ze schematem konstrukcji kompozycją dekoracji. To wrażenie równowagi Schopenhauer utożsamił z odzwierciedleniem praw natury”. Budowle gotyckie natomiast, jego zdaniem, „praw natury nie ukazują.
