Linie podkreślające kierunki są często niezupełnie ściśle nazywane „liniami sił”97). Nazwa ta jest tylko częściowo usprawiedliwiona wtedy, gdy zachodzi analogia między zarysem linii a układem sił. jeżeliby nazwać linie układu żeber krzyżowego sklepienia wczesnych katedr gotyckich „układem linii sił”, to nie popełni się wielkiego błędu, tu bowiem wewnętrzny rozkład sił jest zbliżony do widocznego na zewnątrz zarysu żeber. Podobnie podziały i profilowania elementów konstrukcji architektury antycznej dają w efekcie linie będące w pewnym sensie obrazami sił czy ich znakami. Linie wynikające ze wspomnianych podziałów l profilowań tworzą określoną kompozycję ).
