Peter Behrens, twórca wielu obiektów architektury, podzielając pogląd, że udostępnienie obserwatorowi praw rządzących konstrukcją, statyczność budowli itp. stanowią ważne zadanie artystyczne nowoczesnej architektury, podkreśla, że „estetyczna statyczność jest czymś odmiennym od konstrukcyjnej”)— nie można jej osiągnąć na drodze czysto technicznych obliczeń. Powołując się na ten sam co H. Sorgel przykład, skłaniał się chyba ku jeszcze większemu konserwatyzmowi. Wieżę Eiffla porównuje do „nagiego rusztowania” i kwestionuje jej wartość artystyczną. Sądzi bowiem, że wzmiankowane korekty nie przezwyciężyły jej „bezcielesnego charakteru.
