Realna bryła budynku o zdecydowanie horyzontalnych proporcjach wskazuje wyraźnie swą niewzruszalność i trwałość. Płaska figura geometryczna, jakkolwiek jest pewną abstrakcją, może wywołać podobne wrażenia jak konkretna bryła o określonej objętości i ciężarze. Wrażenia takie są zdeterminowane analogią proporcji. Podobny charakter reprezentuje poziome rozczłonkowanie płaszczyzny, zwłaszcza jeżeli występuje na znacznej przestrzeni. Linie o określonych kierunkach, nie będąc najprostszymi symbolami sił, jak wynikałoby z sugestii Lippsa, lecz daleko idącą ich abstrakcją, nie mogą być traktowane jako elementy percepcji ciążenia i równowagi.