To co człowiek wie i potrafi formuje się w dzieciństwie i bardzo duży wpływ mają rodzice szkoła, dziadkowie. Jest to okres, kiedy dziecko przez obserwacja otoczenia, czyli rodziców bliższej i dalszej rodziny a później szkoły i kolegów uczy się przez cały czas. Dziecko widząc i słysząc to w jaki sposób na przykład rodzice mówią o nim, czyli o dziecku, w jaki sposób określają jego charakter i talenty często przyjmują to i wierzą, że na przykład do czegoś się nie nadają i nawet przestają próbować. Najlepiej uczy się dziecko na swoim przykładzie, obserwując zachowanie swoich rodziców zaczyna ich naśladować. Trudno dziecku mówić o szkodliwości palenia, jeżeli rodzice palą, tak samo jest z innymi sprawami, jak, na przykład alkohol, kłamstwo, brak szacunku dla innych. Jeżeli dziecko od urodzenia słyszy, że jest cudowne i jest skarbem swoich rodziców to czuje się ważne i kochane. Jeżeli jednak dziecko od chwili swoich narodzin słyszy, że sprawia tylko kłopoty, że nie było oczekiwanym dzieckiem nie będzie czuło się wartościowe, raczej, że jest nikim.
